Een verhaaltje van ons

In Marokko hebben we gekozen voor de normale route over het asfalt met hier en daar wel hele slechte wegen en stukken gravel. Na hele mooie dagen te hebben gehad in Marokko met oases, bergen en stukken woestijn reden we de westelijke Sahara in. Hier zijn we in 2 dagen door heen gereden. Was heel mooi maar wel een beetje eentonig, namelijk zand aan de ene kant en de Atlantische oceaan aan de andere kant en dat 1000 km. Uiteindelijk aangekomen in Dakla kregen we een gids voor de volgende dag, toen stond namelijk de grens overgang Mauritanië op het programma.

De volgende ochtend vertrokken we vroeg om naar 300 km uiteindelijk bij de grens aan te komen. De eerste grens overgang was die van Marokko, daarna een stukje van ongeveer 5 km wat van niemand is, we waren Marokko dus uit en Mauritanië nog niet in (waar waren we nu?). Bij de grens Mauritanië bleken er 2 jongens te zijn die het land niet in mochten vanwege verkeerde datums op hun visums. Uiteindelijk waren we om ongeveer 18.00 op de camping in nouhadibou.

Volgende dag gingen we na ongeveer 100 km het national park van Mauritanië in met militaire escorte. Dit was een stuk extreem met zand, heel veel zand. We hebben deze dag 2 keer vast gestaan. Uiteindelijk sliepen we op een camping aan het strand. De volgende ochtend vertrokken we om 7.00 uur voor een dag extreem en dat hebben we geweten ook. Martin begon met rijden een had naar ca. 1 uur gereden te hebben de catterpan bescherming opgekruld en 3 keer vastgestaan. Hierna nam Gijs het stuur over en had ook de nodige moeite met het terrein. Eigenlijk is een Volvo v40 natuurlijk niet ontworpen voor dit terrein en daar kwamen wij nu wel achter. We moesten maximaal gas geven anders kwamen we niet ver in deze zand duinen. Eindelijk na een lange dag hadden we de soort van camping bereikt. Daar aangekomen moesten we nog een schokbreker vervangen die deze dag niet had overleeft maar die we gelukkig wel als reserve mee hadden genomen. Na een lange dag en weinig gegeten te hebben zaten we om 23 uur aan ons wel verdiende stamppotje bij kaars licht aan de achter klep. Met de achter bumper op het dak, die het ook niet had overleeft vertrokken de volgende morgen weer om 7 uur. We moesten vroeg vertrekken vanwege de eb, want vandaag reiden we 50 km over de vloed lijn, na een geweldige ervaring met zonsopgang. Uiteindelijk kwamen we weer in de bewoonde wereld met asfalt weg en dat vind onze Volvo lekker dat merkte we meteen.

Onze 3e nacht Mauritanië sliepen we op een prachtige camping net voor Nouakchott. Hier hadden we vanuit onze tent uitzicht op de oceaan. Hier kwamen wij om 13.00 aan dus tijd genoeg voor een verfrissende duik in zee om zo het stof een beetje kwijt te raken.
Wij hadden zin om weer eens lekker te dineren. Dus we begonnen op het strand al te fantaseren over biefstuk met pepersaus. Dit hadden nou net niet bij ons dus werd het een voorafje van toast met pesto en kippensoep, als hoofdgerecht sperziebonen met friet en als klap op de vuurpijl en lekker rood wijntje. De hele groep was jaloers op onze culinaire prestaties.

Na lekker geslapen te hebben stonden we om 6 uur op om te vertrekken na de grens Mauritanië - Senegal. Na een lange dag met een onmogelijke weg, vol met potholes kwamen we om 17 uur aan bij de grens. Na 3 uur gewacht te hebben op niks ging de slagboom omhoog. Na de grenspost moesten we uiteraard nog steekpenningen betalen en een verzekering kopen. Onze trip werd voortgezet richting de Zebrabar. Hier kwamen we om 22.00 aan. Tijd voor even lekker eten en een koud biertje. We waren allemaal best moe dus het licht ging snel uit. Gijs en Martin achter in de Volvo, altijd lachen.

De volgende dag was het dan eindelijk zover, we gingen namelijk naar ons doel: Dakar!! Na 300 km kwamen we aan in Lac Rose, dit is de plek waar de officiële rally ook eindigt. Een relaxte hang out tussen de palmbomen vlak voor Dakar. Na de fotosessie bij de finishvlag gingen we onze hut bekijken en daar was eindelijk weer eens een douche met toilet aanwezig! Best lekker na een week niet gedoucht te hebben. Die avond was er een feestavond met een heerlijk diner. Dit was erg gezellig.

De volgende dag hadden we eindelijk weer een rust dag, en tja wat ga je dan eens doen in de woestijn? Uiteraard auto rijden, maar deze keer gingen we met een 4x4 mee om de laatste piste van de officiële Dakar te pakken. Dit was echt onwijs gaaf! Gijs en Martin zelf nog even met de 4x4 gespeeld in het zand.

We laten gauw weer van ons horen. Groeten Gijs en Martin